• مدل رگرسیون معیارهای ارزیابی متوازن و نرخ گردش داراییها (ارزیابی عملکرد)
• مدل رگرسیون معیارهای ارزیابی متوازن و نرخ بازده ارزش ویژه (ارزیابی عملکرد)

جهت آزمون فرضیه های تحقیق در گام نخست به بررسی شرایط موجود با وجود تمامی متغیرهای مستقل به تعداد 132 متغیر با بهره گرفتن از رگرسیون خطی به روش همزمان استفاده شده است. از آنجایی که فرضیه معنا دار بودن ضرایب متغیرهای مستقل و عدم هم خطی (ناهمبسته بودن) بین متغیرهای مستقل در روش همزمان رد گردیده است . لذا جهت رفع این مشکل از روش گام به گام جهت ورود متغیرهای ورودی به رگرسیون انتخاب گردیده است که سبب گردید تمامی فرضیه های تحقیق با ارائه مدل جدید مورد تایید قرار بگیرند.
این تحقیق نشان می دهد که بین معیارهای ارزیابی متوازن و عملکرد شرکتها رابطه مستقیمی وجود دارد ودر نتیجه بهبود معیارهای ارزیابی متوازن باعث بهبود عملکرد شرکت می شود.با توجه به مقادیرپایین تر ضریب تعیین فرضیه های 4 ، 7 و 12 نسبت به دیگر فرضیه های تحقیق ، می توان نتیجه گرفت که رابطه خطی بین معیارهای مشتری کارت امتیازی متوازن وشاخصهای ارزیابی عملکرد ،ضعیف می باشد.از ضرایب تعیین فرضیه های 1 ، 6 و11 می توان نتیجه گرفت رابطه خطی قوی بین معیارهای مالی ارزیابی متوازن و ارزیابی عملکرد وجود دارد. ونهایتا با توجه ضرایب تعیین فرضیه های 11 تا 14 می توان گفت رابطه خطی ضعیف تری بین تک تک معیارهای ارزیابی متوازن (مالی، مشتری ، فرایند داخلی و رشد و نو آوری) با نرخ بازده ارزش ویژه نسبت به دو متغیر دیگر وابسته ارزیابی عملکرد (نرخ بازده فروش و نرخ گردش داراییها) وجود دارد.
استفاده از روش امتیازی متوازن در ارزیابی عملکرد مالی از طریق توازن بین دیدگاه های مالی ، مشتریان ، فرایند داخلی و رشد ویادگیری به درك بسیاری از روابط دوسویه از سوی مدیران کمک می نماید و می تواند به عنوان یک راهنما و سیستم کنترلی در رسیدن به اهداف کمک کند. دیدگاه های مدیران و کارکنان را بهم نزدیک کرده و تصویری یکسان از اهداف و خط مشی مرتبط با آنرا ارائه می دهد و از طریق ایجاد زنجیره عطف ، شرکت را در ارزیابی وضعیت مالی ، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی یاری می رساند.
واژگان کلیدی: مدیریت استراتژی متوازن، کارت امتیازی متوازن ،ارزیابی عملکرد مالی

• مقدمه

انسان پیش از شروع هر كاری به عاقبت آن كار می اندیشد و سپس راهكار مناسب را تعیین می كند، خصوصاً اینكه تصمیم گیری مربوط به مسائل مالی

 باشد لذا كسب اطلاعات بهنگام، صحیح و در خور اتكاء مربوط به فعالیتهای مالی بنگاه های اقتصادی یكی از شرطهای اولیة ورود مردم به سرمایه گذاری است. بنابراین اطلاعاتی كه در فرایند گزارشگری مالی مؤسسات فراهم می شود باید به گونه ای باشد كه سرمایه گذاران را در ارزیابی عملكرد مدیریت، از لحاظ حفظ و بكارگیری بهینه منابع یاری دهد و بتواند به هدف اصلی سنجش عملکرد که کسب موفیقت در پهنه رقابت در عصر اطلاعات است،دست پیدا کنند.از این رو ضروری است كه مدیران حداقل در پایان هر سال مالی گزارشهای جامعی از نتیجه عملیات و اقدامات خود را كه دربرگیرندة وضع مالی و نتیجة فعالیت مدیران است به طور صحیح و شفاف دراختیار سهامداران قرار دهند.

از تغییرات در مبانی حسابداری تحت عنوان تغییر در پارادایم یاد می کنیم. پارادایم قالب فعلی در ایران متعلق به دوره اقتصاد صنعتی بوده و برچارچوب مفهومی مبتنی است. این پارادایم بر استفاده از بهای تمام شده تاریخی تاکید داشته، قواعد-محوربوده و تمرکز آن بر مبادلات وتخصیص ها می باشد. این پارادایم منعکس کننده قوانینی است که برآورد و قضاوت را ممکن ساخته ولی مبتنی بر اطمینان و دقتی می باشد که از اندازه گیریهای بهای تمام شده تاریخی حاصل می شود.بکارگیری حسابداری عصر صنعتی در اقتصاد نوین منجر به ناهنجاریهای مختلفی در گزارشگری مالی و متعاقباً تغییرات مهمی در تفکر حسابداری شده است. این پیشرفت ها باعث پیدایش پارادایمی جدید در گزارشگری مالی شده است. مبانی این پارادایم جدید اصول- محور بوده، بر ارزش منصفانه تاکید داشته و تمرکز آن بررویدادهای اقتصادی است.
سیستمهای ارزیابی عملكرد فعلی در شركت ها متكی بر شاخص های مالی وعمدتاً مبتنی بر كاهش بهای تمام شدة ناشی از صرفه های مقیاس و تولید انبوه است، با پیچیده تر شدن مناسبات اقتصادی- اجتماعی شركت ها كه منجر به رواج اقتصاد مبتی بر وب و اینترنت گردیده است ،ناكارآمدی روش های ارزیابی عملكرد شركت ها را بیش از پیش نمایان ساخته است. امروزه، مدیران به ارزش و تأثیر ابزار سنجش عملکرد سازمان پی برده اند، اما به ندرت به فکر استفاده از آن به عنوان بخشی از راهبرد شرکت افتاده اند. روش ارزیابی متوازن این امکان را به مدیران می دهد تا با دراختیارداشتن چهارچوبی جامع، اهداف راهبردی شرکت را به یک سر