شارکت، طی دهه های اخیر به عنوان یک ضرورت عقلانی، اخلاقی و انسانی مهم ترین متغیر توسعه بوده و امروزه در سطوح مختلف توسعه و برنامه ریزی کمتر طرح و پروژه ای را می بینیم که در برنامه های خود مشارکت مردمی را در تمام مراحل مورد توجه قرار ندهد. مراتع نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بارشهای جوی نامطلوب، اعتبارات تخصیصی نامناسب، عدم جلب توجه بخش خصوصی برای سرمایه گذاری، ضعف تشکیلاتی و کمبود نیرو به خصوص نیروی پرمهارت و تحصیل کرده با رشته تحصیلی مرتبط ضرورت امر را دو چندان می کند. به منظوربررسی عوامل موثر برمشاركت مرتعداران در طرحهای مرتعداری مراتع شهرستان خاتم، 7 طرح مرتعداری و 14 ممیزی مرتع شهرستان خاتم به صورت تصادفی انتخاب شد. تعداد 117 بهره بردار نظرسنجی شدند. روش تحقیق این مطالعه توصیفی و تحلیلی است. ابزار دسترسی به داده های تحقیق پرسشنامه است. پرسشنامه ها در قالب طیف لیکرت طراحی گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده با بهره گرفتن از روش­های آماری من ویت نی وکروسکال والیس و همبستگی اسپیرمن به منظور بررسی اختلاف و ارتباط آماری انجام شد. نتایج نشان داد که حداقل سن مرتعداران پرسش شونده 33 سال و حداکثر آن 90

 سال می باشد. تمرکز کلی داده های سن در مرکز و حوالی سن 60 سال متمرکز می باشد. کهولت سن بارز است. بی سوادی در سطح نمونه تحقیق با 49 پاسخگو معادل 88/41 درصد بیشترین فراوانی را نشان می دهد. عدم ارائه تسهیلات بانکی و بی اطلاعی بهره برداران از جمله دلایل عدم مشارکت آنها در اجرای پروژه های مرتعی است. درصد قابل توجهی از افراد مورد تحقیق از اهداف طرح مرتعداری اطلاعی ندارند. سن افراد مورد تحقیق با نحوه نگرش آنها به موضوع مهم مشارکت، اختلاف معنی داری ندارد. نگرش افراد مورد تحقیق در ارتباط با تاثیرگذاری طرحهای مرتعداری بر بیکاری معنی دار نیست. اکثر آنها اعتقاد دارند که طرحهای مرتعداری بر بیکاری تاثیر مثبت دارند.

کلمات کلیدی: یزد، خاتم، مشارکت، نگرش سنجی، مرتعدار، طرحهای مرتعداری

ـ1. مقدمه