-2     اطلاعات بازار
اورتان ها بعنوان درزگیرهای با عملكرد بالا[4] فروخته می شوند. سیلیكون ها و پلی سولفید ها از جمله دیگر درزگیرهای محكم با عملكرد بالا هستند. در مطالعه فارست[5] و سالیوان[6]، میزان فروش درزگیرها و درزبندها در سال 1995 مانند طرح های 1990 در جدول 1-1 خلاصه شده است[3].
1-2-1 مقایسه درزگیرهای با عملكرد بالا
در یک تعریف ابتدایی، عملكرد بالا همان ظرفیت تحرك پذیری[7] است. در این زمینه، صفات بسیار دیگری نیز در طول عمر درزگیر تعیین كننده می باشند. از بین درزگیرهای با عملكرد بالا، درزگیرهای پلی یورتان به خاطر خواص بسیار خوبشان در بسیاری از ملاحظات دیگر نیز پیشتازند.

جداول 1-2، 1-3 و 1-4 به مقایسه خواص اورتان ها با سیلیكون و پلی سولفیدها می پردازند. در حالیكه ظرفیت تحرك پذیری بسیار مهم است، خواص مهم دیگری نظیر چسبندگی به بتن، [8] مقاومت به هیدرولیز[9]، تنوع رنگ پذیری و قیمت در مراتب بعدی اهمیت قرار می گیرند.

اتصالات متحرك ساختمان های جدید
نیاز به درزگیرهای با عملكرد بالا بعد از اتمام جنگ جهانی دوم احساس شد. در آن زمان انواع جدید ساختمانهایی كه سطح خارجی آنها، یک پوسته با عضو محافظ داشت، متداول بودند، اگرچه هزینه هنگفت اقتصادی داشتند ولی دارای مزیت طراحی برای سنگ و ملاط بودند. اما مواد ساختمانی جدید ضریب انبساط بسیار بالایی را نسبت به آجر و ملاط داشتند(شكل 1-1 را ببینید ).
درزگیرهایی كه قبلاً در سطح دیوار ساختمان ها به كار می رفتند با نداشتن قابلیت تحرك پذیری پس از مدتی به درزگیری مجدد اتصالات نیاز داشتند. چون باعث بوجود آمدن منافذی در ساختمان ها می شدند، بنابراین نوع جدیدی از درزگیرهای با عملكرد بالا برای برطرف كردن اینگونه احتیاجات فراهم شدند از آنجا که اتصالات در اثر تغییرات دمایی فصلی حركت می كنند، شكل1-2 نشان می دهد كه چطور درزگیرهای اتصال دهنده در تابستان[1]و زمستان متراكم شده یا انبساط می یابند[4].
[1] – کلیه آزمون ها در فیلادلفیا انجام شده اند .