• ابراز واضح ومستقیم عصبانیت بدون اینکه طرف مقابل و یا خود شما و یا اتباطات شما صدمه ای از این بحث و گفتگوها ببیند . یک راه ممکن این است که اجازه دهید کسی که دوستش دارید (یا دوست شما ) بداند که چرا شما عصبانی شده اید ؟
• اجازه ندهید که یک فرد منفعل که عصبانیت خود را در خود فرو می برد و یا یک پرخاشگر بدون کنترل باشید . بلکه طوری رفتار کنید تا قادر باشید احساس واقعی خود را ابراز کنید .
• به نشانه ایی که بیان می دارند اتفاق ناخوشایندی افتاده پاسخ دهید و در ارتباطات خود تغییراتی ایجاد کنید تا از این طریق عشق و علاقه بین شما بتواند رشد پیدا کند.

گام ها

گام اول : گام ها و قوانین جدال عادلانه را به خوبی یاد بگیرید.

گام های بعدی شامل قوانین پایه ای هستند که برای افزایش تاثیر جدال عادلانه طراحی شده اند . شما باید این مراحل را یاد بگیرید و قبل از اینکه عصبانی شوید تمریناتی با این مهارت ها انجام دهید . این ماهیت بشر است که به صورت ناعادلانه با یکدیگر به جنگ و مجادله بپردازند . بنابراین ما نیاز داریم که چگونگی جدال عادلانه را با یکدیگر تمرین کنیم و رفتارهای خود را بهبود ببخشیم تا هنگامیکه عصبانی می شویم به یک انسان کثیف تبدیل نشویم .

علاوه بر این ، شریک ویا همسر شما هم باید این مراحل را بداند تا یک جدال عادلانه با هم داشته باشید . اگر همسر شما از این گام ها و روش ها اطلاعی نداشته باشد ممکن است قبل از اینکه شما یک جدال عادلانه را شروع کنید از کوره در برود و صحنه را ترک کند .

گام دوم : در مورد آنچه که مجادله می کنید مطمئن باشید .

وقتی عصبانی می شوید باید تصمیم بگیرید  که آیا این موضوع ارزش عصبانی شدن را دارد یا خیر ؟ ازخود سوالات متعددی بپرسید . من چه رفتاری را می خواهم تغییر دهم ؟ آیا این رفتار واقعاً همان رفتاری است که من برای آن ناراحت شده ام ؟ اگر نه چه چیزی واقعاً من را ناراحت و عصبانی می کند ؟ اگر واقعاً در مورد آنچه که من را آزار می دهد مطمئن هستم . آیا عکس العملی فرای آنچه که واقعاً موجود است دارم یا خیر ؟ آیا رفتار من اغراق آمیز است ؟ آیا هدف من تغییر و اصلاح است ؟ یا نه تنها می خواهم طرف مقابل و همسرم را آزار و اذیت کنم ؟ اگرمطمئن شدید که موضوع مد نظر شما ارزش بررسی و درگیر شدن را دارد پس سریعاً درمورد آن بحث کنید و آنرا فراموش نکنید .

گام سوم : یک زمان مشخصی را برای مجادله برای ایجاد تغییر اختصاص دهید .

بطور واضح ، این روش یک حرکت اساسی از جدال های معمولی است که هنگام عصبانیت اتفاق می افتد . برای یک جدال عادلانه شما باید طغیان های خود جوش درونی خود را کنترل کنید . حتی ممکن است یک ساعت و یا بیشتر از وقت خود را صرف این موضوع کنید .

بعد از اینکه تصمیم به نزاع گرفتید دریک ساعت مشخصی و دریک مکان خصوصی خلوت کنید . تنها بگویید می خواهم احساس خودم را در مورد ……..بیان کنم و تغییراتی را که می توانم ایجاد کنم را بررسی کنم . زمان کافی را به این امر اختصاص دهید . هنگامیکه می دانید بیش از یکی دو ساعت وقت برای بررسی این موضوع لازم است نگویید یک و یا دو دقیقه وقت کافی است . اگر لازم بود با یکدیگر نزاع کنید . هرچه سریعتر بر سر مشکلات بروید خشم خود را فروننشانید ( نبلعید ) تا اینکه منجر به انفجار شود . شما برای دنبال کردن قوانین به کنترل کافی بر احساسات خود نیاز دارید .

گام چهارم : بطور واضح و روشن بیان کنید که چه رفتارهایی رادوست ندارید .

درتوصیف رفتارهای ناخوشایند همسرتان هیچگاه اغراق گویی نکنید.همسر شما این حق را دارد که قبل از اینکه شما سخنان و عصبانیت خود را ابرازکنید بداند که واقعاً برای چه عصبانی هستید .

گام پنجم : برای بیان احساسات خود از جملاتی که با من شروع می شود استفاده کنید .

اکنون می توانید عصبانی شوید . مستقیم بر سر اصل مطلب بروید . احساسات خود را بصورت صادقانه و باز ابراز کنید . اما از جملاتی که با من آغاز می شوند استفاده کنید . این نکته را روشن کنید که مسئولیت تمامی احساسات خود را بر عهد گرفته اید . از سرزنش کردن ، صدا کردن با اسم و رد کل فرد مثلاً بگویید که تو بطور باورنکردنی احمقی بپرهیزید . بر سرموضوع خود بمانید و تنها به حول و حوالی آن موضوع تاکید داشته باشید . عصبانیت خود را تنها به فردی که با آن درحال گفتگوهستید نشان دهید . این عصبانیت را به دیگران و یا افراد و یا موسسات دیگر ربط ندهید . همچنین بر سر همین احساس فعلی خود مجادله کنید . ناراحتی های گذشته را که با فرد مقابل و همسر خود داشته اید پیش نکشید . در یک درگیری و مجادله شدید تلاش ما بر این است که هرگونه توهین و هرگونه بی احترامی را که فکر می کنیم همسر ما را بیشتر آزار و اذیت می دهد اعمال می کنیم . این گونه تبادلات کلامی بر روابط و ارتباطات شما اثر منفی و مخربی خواهد گذاشت . نقطه ضعف های طرف مقابل را به رخ او نکشید .

احتمالاً مهمترین و اصلی ترین قانون برای مجادله عادلانه دانستن محدوده احساساتی همسر و باقی ماندن در این محدوده است . برای هرکدام از ما برخی از مشکلات و یا نظرات منفی قابل تحمل نیست اما برخی دیگر اصلاً قابل تحمل است و مانند گلوله تنگ بر قلب ما است به عنوان مثال گریه کردن ، فریاد کشیدن ، قطع و ترک استماع ، ترک کردن محل گفتگو و یا تنفر آزار دهنده است . هیچگاه نباید تیری را به قلب کسی شکار کنیم . این گونه مجادله ها ، نزاع های کثیف هستند . وقتی که عصبانی هستیم باید از همسر خود خواهش کنیم که اگر حرف آزار دهنده ای را در مورد او به میان آوردیم وی ما را با علامتی مطلع سازد . بی توجهی به احساسات طرف مقابل ظالمانه و احمقانه است . همسر ما باید از صداقت ما اطمینان حاصل کند . این اطمینان ممکن است بالابردن دست هنگام ناراحتی و آزردگی وی باشد .

طرفی که مورد حمله قرارمی گیرد باید به سخنان طرف دیگر گوش دهد همدردی کند و از این سخنان چیزهایی  را یاد بگیرد . وقتی که تجارب کافی را در رابطه با این موضوع دریافت کردید می توانید آنگاه نوع و شیوه ابراز احساسات همسرتان در هنگام نگرانی و عصبانیت را تشخیص خواهید داد . ممکن است همسر شما با صدای بلند صحبت کند ، بدزبانی کند ، فریاد بکشد و اتهاماتش را مرتب تکرارکند . اگر توانستید که فورانات احساسی را به

 عنوان علامتی برای تشخیص ناراحتی و علاج آن و یا به عنوان نشانه ای برای حل مشکل در نظربگیرید آنگاه صحبت های همسرتان وشاید اتهامات و بدزبانی های وی برای شما قابل تحمل تر خواهد شد . از انتقادات ناراحت نشوید و خود را برای حل مشکل واختلاف مشتاق نشان دهید . هیچگاه وانمود نکنید که نسبت به موضوع مورد بحث بی تفاوت هستید .

هرزوجی یک شیوه مجادله دارند . این شیوه ها ممکن است از یک تعاملات و عکس العمل های کنترل شده و معقول (ممکن است زوجی احساسات شدید خود را درخلوت بروز دهند ) تا تخلیه شدید احساسی گسترده باشد . (در این حالت هم باید قوانین و گام ها را دنبال کرد ) دربرخی از موارد طرفی که عصبانی است نیازمند چند دقیقه شکایت کردن است و ممکن است برای بیان عصبانیت خویش از شما 5 دقیقه فرصت بخواهد . درچنین مواردی ، یک فرصت زمانی را تعیین کنید (کوتاه باشد) . در این مدت تنها فرد عصبانی می تواند صحبت کند ، پس از پایان این جلسه هیچکدام از طرفین حق صحبت کردن درباره آن موضوع را تا نیم ساعت ندارند .

گام ششم : تغییرات رفتاری خاصی را که شما به دنبال آن هستید را بیان کنید .

به دنبال تغییرات ممکنه و عملی باشید و با عصبانیت چیزی را از همسرتان تقاضا نکنید . تنها به فکر خودتان نباشید . تنفر خود را نسبت به مسائلی که همسرتان قادر به تغییر آن است نشان ندهید . مانند شکل بدنی ، هوش ، اساس شخصیتی و غیره . خواستار تغییر در احساسات و نگرش وی نباشید . مثلاً این قدر مخالف نباش . دقیق تر باش . این درخواست ها بسیار مهم هستند. به جای این درخواست ها ، رفتارهای خاصی را مدنظر قرار دهید . مثلاً بگویید من را با اسم صدا نزن یا وقتی که قرار ملاقاتی داریم دیر نکن .

گام هفتم : دلائل و عواقب تغییرات درخواستی خود را مشخص کنید .

بحث های خود را حول تغییرات درخواستی ادامه دهید . همچنین بیان کنید که اگر این تغییرات ایجاد شد احساس شما چگونه خواهد بود و یا چه کاری را انجام خواهید داد و نیز درصورتی که این تغییرات ایجاد نشود چه اتفاقی می افتد . به خاطر داشته باشید که فعالیت های تشویقی و ارائه پاداش بهتر از تنبیه عمل می کند .

گام هشتم : در مورد قراردادها و تعهدات خود بحث و گفتگو کنید .

مطمئن شوید که این توافقات به خوبی فهمیده شده است . تا به اینجا طرفی که عصبانی بوده است صحبت می کرده . از اینجا طرف مقابل شروع به صحبت می کند . هر دو باید به یک اندازه صحبت کنند . طرفی که عصبانی است هیچ برتری ومزیتی در این باره ندارد . شنونده نباید موضوع را کوچک بشمارد و یا عصبانیت و احساسات همسر خود را مورد انتقاد قرار دهد . مثلاً بگوید تو واقعاً برای چه این قدر ناراحتی ؟ این بسیارمسخره است یا موضوع را بزرگ کنی ، خدای من تو با خصومت به این موضوع نگاه می کنی ، این طور نیست ؟ اگر

همسر شما سرسخت و مقاوم بود بهترین پاسخ استفاده از جملاتی است که با من شروع می شود مثلاً وقتی که تو من را جدی نمی گیری من بسیار ناامید می شوم. هنگامی که تو به من مانند یک بچه نگاه می کنی احساس می کنم که به من توهین شده است . اگر عصبانیت شما بسیار شدید باشد مذاکرات خود را به جلسه دیگری موکول کنید . موضوع عصبانیت خود را مطرح کنید و چند هفته بعد دوباره بر سر آن بحث کنید . جلسه بعدی را زودتر بگذارید .شنونده نیز می تواند تغییرات پیشنهادی و شرایط خود را مطرح کند . هر دو طرف باید از تقاضا و امر اجتناب کنند . هیچ بایدی وجود ندارد . با برطرف شدن عصبانیت و تلاش ج